Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Ένα, δύο, τρία... πολλά Πολυτεχνεία!

Παρόλο που δεν βγήκε η Γενική Συνέλευση και οι εξ' αναβολής που καλέστηκαν, θεωρούμε πως ο Σύλλογος πρέπει να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις και την πορεία που πλαισιώνουν τα 40 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ακριβώς επειδή ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ, παραθέτουμε παρακάτω το πολιτικό πλαίσιο που θα προτείναμε στο σύλλογο...

Εμπρός για της Γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!



Ο Νοέμβρης είναι πάντα ένας παράξενος μήνας. Δεν είναι μόνο οι μνήμες που ξυπνά, άλλωστε και οι μνήμες κάποτε κλείνουν το κύκλο τους. Είναι αυτή η παράξενη επικαιρότητα που πάντα βρίσκει νέους, εκρηκτικούς δρόμους και επανέρχεται στο προσκήνιο.
Σαράντα χρόνια μετά και είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να μετατρέψουν το Νοέμβρη του ΄73 σε μία απλή επέτειο ή ακόμα χειρότερα σ’ ένα μνημόσυνο, αλλά δεν το έχουν καταφέρει. Γιατί ο Νοέμβρης είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή εκδήλωση μνήμης. Ο Νοέμβρης παραμένει ζωντανός γιατί παραμένει μαζί του ζωντανό το αίτημα της εξέγερσης, γιατί τα κινήματα εξακολουθούν να αποτελούν την κινητήρια δύναμη της ιστορίας.
 40 χρόνια μετά, έχουμε και πάλι απέναντί μας μία ιδιότυπη χούντα. Όχι την χούντα των συνταγματαρχών αλλά μία κοινοβουλευτική χούντα που έχει πετάξει από πάνω της κάθε δημοκρατικό προσωπείο, πραξικοπηματική που χαίρει τεράστιας απονομιμοποίησης και λαϊκής κατακραυγής. Εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια οι κυβερνήσεις, από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μέχρι τη σημερινή Συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ(μετά και την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ), μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ  βομβαρδίζουν τον ελληνικό λαό με μέτρα που οδηγούν την πλειοψηφία της κοινωνίας στα όρια της επιβίωσης ή και κάτω από αυτά και διαλύουν κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας και υγείας.
Ο Νοέμβρης ζει γιατί το σύνθημα «Ψωμί –Παιδεία –Ελευθερία» γίνεται επίκαιρο
όσο ποτέ στους σημερινούς αγώνες των φοιτητών και της νεολαίας

ΨΩΜΙ σημαίνει..
Εναντίωση σε κάθε προσπάθεια της κυρίαρχης πολιτικής να βυθίσει τον εργαζόμενο κόσμο και τη νεολαία σε κατάσταση οριακής επιβίωσης . Σημαίνει πάλη για την ανατροπή αυτών που “αρπάζουν το ψωμί απ το τραπέζι”, μέσα από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων , την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τα έκτακτα χαράτσια και την ένταξη χιλιάδων εργαζομένων σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας ή στο ταμείο ανεργίας. Σημαίνει αγώνας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και αξιοπρεπείς σχέσεις εργασίας. Σημαίνει ρήξη με τον μοχλό πίεσης που χρησιμοποιεί η κυρίαρχη πολιτική για την εμπέδωση της αντιλαϊκής πολιτικής: το χρέος και το €.
Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν λύση τα «κουρέματα», που φέρνουν νέα αντιλαϊκά μέτρα. Τελικά, αν θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτόν τον βραχνά που χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τις κυβερνήσεις για αντιλαϊκά μέτρα, καταστρατήγηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και το κλείσιμο ή τις συγχωνεύσεις σχολών η λύση είναι μία: Ρήξη με τη μνημονιακή πολιτική. Διαγραφή του χρέους ,καμία αποπληρωμή του σε οποιαδήποτε μορφή . Καμία αναγνώρισή του ως χρέος των εργαζομένων και της νεολαίας
Ποιος άραγε, έχει το θράσος ή την άγνοια, να πει ότι σήμερα, το ψωμί δεν είναι επίκαιρο;

ΠΑΙΔΕΙΑ σημαίνει..
Να διεκδικήσουμε άμεση απόσυρση όλων των αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων των τελευταίων χρόνων. Εναντίωση στην πολιτική της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, των πτυχίων ως μέσο συλλογικής διαπραγμάτευσης , της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης των φοιτητών, της έντασης της επιχειρηματικής και ανταποδοτικής λειτουργίας του πανεπιστημίου. Σημαίνει αγώνα για την ανατροπή των νόμων Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου, που μέσα από τη διάλυση των πτυχίων και την εντατικοποίηση της φοιτητικής μας καθημερινότητας επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα νέο μοντέλο εργαζομένου ,φτηνού και ευέλικτου, καταρτισμένου και αναλώσιμου , πλήρως πειθήνιου στις επιταγές της εργοδοσίας , ώστε η γενιά μας να αποτελέσει τη γενιά της δια βίου εργασιακής περιπλάνησης και επανακατάρτισης, μια γενιά εργαζομένων, “ιδανικών “ ώστε να φορτώσει πάνω της η κυβερνητική πολιτική τα βάρη της κρίσης και του χρέους. Σημαίνει αγώνα για ένα δημόσιο, δωρεάν, δημοκρατικό πανεπιστήμιο, αγώνα για να μην δίνουμε ούτε ευρώ για σίτιση, στέγαση, μετακίνηση, συγγράμματα, αγώνα για ένα ενιαίο και ισχυρό πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό, ένα πτυχίο που θα μας δίνει την δυνατότητα να διαπραγματευόμαστε συλλογικά απέναντι στον εργοδότη και θα διασφαλίζει πως σε καμία περίπτωση δεν θα γίνουμε η γενιά της δια βίου εργασιακής περιπλάνησης, σημαίνει αγώνα για ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.

 Η «ΠΑΙΔΕΙΑ», που θέλουμε δεν χωρά την πολιτική της απαξίωσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την ανυπαρξία φοιτητικής μέριμνας (σίτιση, στέγαση, μετακίνηση), τον κατακερματισμού και την εξατομίκευση των πτυχίων. Δεν χωρά το κλείσιμο τμημάτων και την υποχρηματοδότηση που επιφέρει το «σχέδιο Αθηνά», τον οικονομικό εκβιασμό των ιδρυμάτων για την εφαρμογή της αναδιάρθρωσης μέσω του νόμου της «αξιολόγησης», τη διαγραφή των φοιτητών και την εντατικοποίηση των προγραμμάτων σπουδών, τη σύνδεση μεταξύ έρευνας και αγοράς, την απουσία ασύλου. Το αίτημα για παιδεία ζει πρώτα και κύρια στους νικηφόρους αγώνες του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος. Και το πολυτεχνείο ζει και θα ζει όσο η νεολαία θα οργανώνεται με μαζικές διαδικασίες, όσο θα παλεύει για την υπεράσπιση των συμφερόντων και των διεκδικήσεων του νεολαιίστικου κινήματος, όσο θα τολμάει να ανατρέπει τους αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς των κυβερνήσεωνΜαζί με το διοικητικούς που βρίσκονται στην 10η εβδομάδα απεργίας ενάντια στις απολύσεις τους και τις αργίες μετά την άρνηση της διαδικασίας της αυτό-απογραφής, να ανατρέψουμε τη μνημονιακή κι αναδιαρθρωτική πολιτική στην ανώτατη εκπαίδευση!

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σημαίνει..
…πάλη για την ανατροπή της πολιτικής που εκχωρεί κάθε πτυχή εθνικής ανεξαρτησίας και δημόσιου πλούτου στους πιστωτές της τρόικας. Που καταστρατηγεί δημοκρατικά δικαιώματα και απαντάει με ωμή καταστολή και προβοκάτσια σε κάθε έκφραση της λαϊκής οργής. Της πολιτικής που λογοκρίνει τις φωνές που εναντιώνονται και την ξεγυμνώνουν, που γεννάει και θρέφει το φασισμό. Απέναντι σε αυτούς που καταλύουν κάθε έννοια δημοκρατίας ώστε να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, προτάσσουμε εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία.
…πάλη ενάντια στην κυβέρνηση που «ρίχνει μαύρο» για δεύτερη φορά στην ΕΡΤ, την μοναδική δημόσια ραδιοτηλεόραση που εδώ και 5 μήνες αποτελεί πρότυπο αυτοδιαχείρισης και προβολής κάθε φωνής και στέλνει τα ΜΑΤ να φρουρούν ένα άδειο κτίριο που ανήκει σ’ όλο το λαό και να δέρνουν τον αλληλέγγυο συγκεντρωμένο κόσμο.
…πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να φύγει τώρα το ΔΝΤ από την Ελλάδα, ανυπακοή στις προσταγές της ΕΕ: καμία θυσία των λαϊκών κεκτημένων υπό τις προσταγές της. Καμία συμμετοχή των ελληνικών στρατευμάτων σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στο διττό ρόλο του στρατού, όπου από τη μια τον χρησιμοποιούν για να ξαναμοιράσουν τις ζώνες επιρροής τους και από την άλλη για να καταστείλουν οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση από πλευράς του κόσμου
…πάλη του λαού απέναντι στο φασισμό που είναι σήμερα πιο αναγκαία παρά ποτέ. Το ρατσιστικό μίσος και οι πρακτικές βίας που διασπούν νεολαία και εργαζομένους με βάση την καταγωγή ή τη φυλή τους δεν χωρούν σε κανένα φοιτητικό σύλλογο, σε κανένα εργατικό σωματείο, είναι εχθρικές στο λαϊκό κίνημα συνολικά. Η πάλη όμως αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί αποτελεσματικά μέσω των μαζικών αγώνων, της καταγγελίας, της καταδίκης και της πλήρους περιθωριοποίησης των φασιστών και της δράσης τους και της υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων που με αγώνες ο λαός έχει κατακτήσει και από κοινού κυβέρνηση και Χ.Α. επιβουλεύονται. 

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ 
Για εμάς, ο Νοέμβρης ποτέ δε σταματούσε στο ’73: υπάρχει στο παρόν και κυρίως στο μέλλον μας, όσο κι αν θέλουν το μέλλον μας να το μαυρίζουν και να το αποψιλώνουν οι εκφραστές της κυρίαρχης πολιτικής. Για εμάς τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να πάρουμε το νήμα από τα κινήματα του παρελθόντος και του παρόντος και να πάρουμε το μέλλον μας στα χέρια μας. Θα συνεχίσουμε στο δρόμο της ηρωικής απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων, προτάσσοντας τον συντονισμένο αγώνα φοιτητών-καθηγητών-εργαζομένων για την υπεράσπιση στο ακέραιο του δημόσιου, δωρεάν, δημοκρατικού πανεπιστημίου που θα πατάει πάνω στις δικές μας ανάγκες.  Ακολουθώντας την πορεία που χάραξαν οι μεγάλες απεργίες και κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, είναι η ώρα που το φοιτητικό κίνημα πρέπει να ενωθεί με ολόκληρη τη νεολαία, τους εργαζόμενους και κάθε  κομμάτι που πλήττεται για να πυροδοτήσει την αναγκαία εκείνη εξέγερση που θα ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική, τα μνημόνια και τις κυβερνήσεις τους.

Όταν η γενιά μας μπαίνει στο στόχαστρο, όταν ο αγώνας εκείνου  του Νοέμβρη σήμερα όχι μόνο παραμένει αδικαίωτος αλλά και αναιρείται ολοκληρωτικά,  είναι η ώρα να απαντήσουμε στην σύγχρονη χούντα τους με ανυποχώρητο αγώνα. Αγώνα για να γίνουν οι νόμοι και η πολιτική τους παρελθόν.  Σήμερα που το Πολυτεχνείο γίνεται αντικείμενο χλευασμού ή και κατηγορίας από κάποιους από τους συμμετέχοντες του τότε, εμείς θα συνεχίσουμε να εμπνεόμαστε από τα  νεκρά αδέρφια μας, από τα βλέμματα εκείνα που αντίκρισαν τις ερπύστριες του τανκ με θάρρος και δύναμη, από τα συνθήματα στους τοίχους του Πολυτεχνείου. Θα συνεχίσουμε να κρατάμε το νήμα του Νοέμβρη και να φωνάζουμε ότι:
ΟΣΟ ΤΟ ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟ
ΤΟΣΟ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ!

          ΟΛΟΙ:
  • στην Εκδήλωση-συζήτηση την Παρασκευή 15/11 στις 18:30 στην αίθουσα της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών (Παρασκευοπούλου 4-κάθετα στην Αβέρωφ) για "Το είναι και το γίγνεσθαι του Ελληνικού Πανεπιστημίου" που διοργανώνουν ο Σύλλογος μελών ΔΕΠ και ο Σύλλογος Διοικητικων Υπαλλήλων του ΠΙ, με ομιλητές τους: Ευτύχη Μπιτσάκι (ΠΙ), Μάκη Σπαθή (ΕΜΠ), Γιάννη Μαΐστρο (ΕΜΠ), Παναγιώτη Γεωργιάδη (ΕΜΠ)
  • στην προβολή το Σάββατο 16/11 στις 17:30 στην κεντρική πλατεία "Τότε και τώρα: εικόνες, ήχοι, μνήμες" που διοργανώνουν ο Σύλλογος μελών ΔΕΠ κι ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού του ΠΙ, η ΕΡΑ Ιωαννίνων, η ΕΛΜΕ Ιωαννίνων και ο Σύλλογος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ιωαννίνων
  • στην παλλαϊκή-αντιιμπεριαλιστική πορεία την Κυριακή στις 18:00 από το Μνημείο Ηρώων Πολυτεχνείου κάτω από τη Δόμπολη μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους, τα σωματεία και τους συλλογικούς φορείς


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου