Φτάνεις στην σχολή. Δεν έχεις
προλάβει καν να βγεις από το αμάξι και βλέπεις με την άκρη του ματιού σου ορδές
από αιμοσταγή ζομπ… ε, συγνώμη, συναδέλφους, να απλώνουν τα χέρια καταπάνω σου.
Τσεκάρεις πίσω σου να δεις τι παίζει, ποιόν τόσο σημαντικό είδαν και τρέχουν
σαν τρελοί, και συνειδητοποιείς ότι είσαι εσύ!«Γεια σου! Συγχαρητήρια που πέρασες στην τέλεια-φανταστική-υπεργαμάτη σχολή μας!»
Τελικά πρέπει να είσαι πολύ
σπουδαίος, γιατί όλοι στριμώχτηκαν για να είναι όσο πιο κοντά σου γίνεται. Οι
ερωτήσεις πέφτουν βροχή:
«Έφτασες εύκολα στη σχολή;» , «Βρήκες
σπίτι; Που;» «Τι ομάδα είσαι;» , «Από
πού είσαι;»
Και στην τελευταία ερώτηση,
εντελώς τυχαία σκάνε μύτη και δύο συντοπίτες σου, για να νιώσεις σαν στο σπίτι
σου! «Μα καλά, πριν έρθω εγώ, όλοι αυτοί φίλους δεν είχαν;» αναρωτιέσαι. Στο
μεταξύ, χωρίς να έχεις πάρει χαμπάρι, έχεις φτάσει ήδη στη γραμματεία.
Οι καινούριοι σου φίλοι θα
περιμένουν μαζί σου πρόθυμα στην ουρά (μα τι καλά παιδιά!) για να σε βοηθήσουν
στο δύσκολο έργο της εγγραφής σου.
«Εδώ που γράφει ¨όνομα:¨, γράφεις
το όνομά σου»
«Εκεί που γράφει ¨ημερομηνία
γέννησης:¨ γράφεις πότε γεννήθηκες»
Μετά την πολύωρη και απαιτητική
διαδικασία της εγγραφής σου, συνειδητοποιείς ότι η ανιδιοτελής βοήθεια των νέων
σου φίλων δεν σταματά εκεί.
«Θέλεις να σου δώσω το κινητό μου
μήπως χρειαστείς σημειώσεις;»
«Άμα θέλεις, θα σε ενημερώσω εγώ
για τα καλύτερα στέκια της πόλης!»
Συγχαρητήρια λοιπόν, βρίσκεσαι
ήδη στους καταλόγους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ!
Σοβαρά όμως, αυτοί οι «καλοί συνάδελφοι»,
αν δεν το κατάλαβες, δεν είναι οι νέοι σου φίλοι, και η κοπελιά που σε
γλυκοκοίταζε δεν έπαθε κεραυνοβόλο έρωτα μαζί σου! Είναι οι ΔΑΠίτες της
σχολής σου, και δεν σε βοηθούν ανιδιοτελώς,
αλλά για την ψήφο σου στις φοιτητικές εκλογές και ΜΟΝΟ!
Αγαπητέ πρωτοετή συνάδελφε,
δεν είσαι
χαζός,
μπορείς να κάνεις μόνος σου την εγγραφή σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου